डूबी ब्रदर्सचे संगीत ऐका

द डूबी ब्रदर्सचा पहिला हिट, 'लिसन टू द म्युझिक' हे बँडचे प्रमुख गायक टॉम जॉन्स्टन यांनी लिहिले होते, ज्याने ट्रॅकवर गिटार देखील वाजवला होता. त्यांनी सॉन्गफॅक्ट्स कसे एकत्र आले ते सांगितले: 'हे सर्व जगाच्या काहीशा युटोपियन दृश्यावर आधारित होते. कल्पना अशी होती की संगीत माणसाला उंच विमानापर्यंत नेईल, आणि ते जागतिक नेते, जर सूर्य चमकत असलेल्या एखाद्या मोठ्या गवताच्या झोळीवर बसू शकले आणि संगीत ऐकू शकले - जसे की मी वाजवतो त्या प्रकारात - ते समजेल. प्रत्येकामध्ये सामाईक नसल्यापेक्षा जास्त साम्य होते आणि अशा वाईट स्थितीत जाणे नक्कीच फायदेशीर नव्हते. त्यामुळे जगातील प्रत्येकाला या दृष्टिकोनातून फायदा होईल. मुळात ते संगीत सर्वकाही चांगले करेल. आणि अर्थातच मला तेव्हापासून समजले आहे की ते तसे काम करत नाही.'

जॉन्स्टनने 1970 मध्ये द डूबी ब्रदर्स ची स्थापना केल्यापासून संगीत उद्योग नाटकीयरित्या बदललेले पाहिले आहे - आणि वाईट म्हणजे. ब्रदर्स रेकॉर्ड्स त्यांच्यासोबत अडकले, त्यांनी कधीही हिट चित्रपटासाठी दबाव आणला नाही आणि द डूबीज एक अतिशय यशस्वी रॉक बँड म्हणून विकसित झाला. रेडिओ स्टेशन्स नियंत्रणमुक्तीचे बळी ठरले आणि 90 च्या दशकात मोठ्या कंपन्यांनी ताब्यात घेतले. यामुळे ऑटोमेशन आणि कठोरता निर्माण झाली ज्यामुळे प्लेलिस्ट आणि नाविन्य मर्यादित होते. मग मुद्दा आहे इंटरनेटचा...

जॉन्स्टनने 'चायना ग्रोव्ह' आणि 'लाँग ट्रेन रनिन' यासह अनेक क्लासिक डूबी ब्रदर्स गाणी लिहिली.' तथापि, त्याने गिटार चाटण्याची निर्मिती केली तेव्हाच त्याला माहित होते की तो हिट होईल. जॉन्स्टन म्हणतात: 'मी सॅन जोसमध्ये माझ्या बेडरूममध्ये बसलो होतो. मी नेहमी करतो तेच करत होतो, मी तासनतास गिटार वाजवत होतो. सकाळचे २ किंवा ३ वाजले होते. माझ्याकडे ते ओपनिंग रिफ होते, आणि मला वाटते की मी सर्व जीवा बदल देखील शोधून काढले. मी टेडीला (निर्माता टेड टेंपलमन) कॉल केला, त्याला जागे केले आणि फोनवर त्याच्यासाठी ते खेळले, आणि तो उत्साही नव्हता. (हसत) मला वाटते कारण मी त्याला जागे केले. पण तो म्हणाला, 'बरं, हो, ते खूप चांगलं असेल. काही बदल हवेत.' पण आम्ही कधीही काहीही बदलले नाही. ते जसे होते तसेच माझ्याकडे होते तसे राहिले. जीवा बदलतो आणि आम्ही बनवलेले सर्व काही समान आहे. स्टुडिओमध्ये, बासचा भाग तिरन (पोर्टर) ने जोडला होता, ड्रम माईक (हॉसॅक) ने जोडला होता आणि पॅट (सिमन्स) दोन भाग घेऊन आला आणि शेवटी तो बॅन्जो लावला. आणि रेकॉर्डवर फेज करण्यासारखे काहीतरी वापरण्याची ही दुसरी वेळ होती. टोनी फिशरचा 'द बिग हर्ट' ही पहिलीच वेळ होती. पण 'लाँग ट्रेन रनिन' सारख्या गोष्टी, 'मी म्हणालो, 'तुम्ही मूर्ख आहात. तो कधीही एकल होणार नाही.' आणि ते होते.'

या गाण्याचा कोरस रेडिओ जिंगल्ससाठी अनेक वेळा वापरला गेला आहे.

अल कूपरच्या संस्मरणात बॅकस्टेज पासेस आणि बॅकस्टॅबिंग बॅस्टर्ड्स , कूपरने हे गाणे प्ले करण्यासाठी द डूबी ब्रदर्सच्या लाइव्ह शोसाठी स्टेजवर पाहुणे म्हणून हजेरी लावली. हे नवीन वर्षाच्या पूर्वसंध्येला होते, 1978. कार्यक्रमानंतर, कूपर आणि द डूबी ब्रदर्स, तसेच एक किंवा दोन, एका खाजगी पार्टीसाठी निवृत्त झाले, ज्या दरम्यान कूपरची डेमेरोलशी ओळख झाली, ज्यानंतर त्याने व्यसन सोडले. दुस-या दिवशी, हँगओव्हरमधून त्रस्त होऊन, कूपर अगदी वेळेत त्याच्या लॉस एंजेलिस पॅडवर घरी पोहोचला - 1979 च्या मालिबू भूकंपाशिवाय दुसरे काय!
डूबी ब्रदर्सने त्यांच्या 2014 च्या कंट्री-ट्रिब्यूट अल्बमसाठी हे गाणे पुन्हा रेकॉर्ड केले दक्षिणेकडील . नवीन आवृत्तीमध्ये ब्लेक शेल्टनचे बोलके योगदान आहे आणि गिटारवर हंटर हेस आहे. हा रेकॉर्ड हा बँडच्या सर्वोत्कृष्ट हिट गाण्यांचा संग्रह आहे ज्यामध्ये अनेक देशातील कलाकार तसेच मायकेल मॅकडोनाल्ड, जे 1975-1982 या कालावधीत या गटात होते.