- पृष्ठभागावर, हे गाणे एका गुराखी बद्दल आहे जो प्रेमात पडण्यास नकार देतो, परंतु हे एका तरुण माणसाबद्दल देखील असू शकते जो गिटार शोधतो, बँडमध्ये सामील होतो, त्याची थकबाकी भरतो आणि त्याच्या कलेसाठी त्रास सहन करतो. रॉक स्टार असण्याचा ताण ही ईगल्स संगीतातील आवर्ती थीम आहे (उदा. 'लाईफ इन द फास्ट लेन'). आपल्या कलेसाठी आपल्याला कसे सहन करावे लागेल ही एकंदर थीम आहे.
रँडी - ब्यूमोंट, TX - डॉन हेनलीने 60 च्या दशकाच्या उत्तरार्धात याचे काही भाग लिहायला सुरुवात केली, परंतु त्याचे गीतलेखन टीमचे सहकारी ग्लेन फ्रे सोबत येईपर्यंत ते गाण्यात मांडले गेले नाही. हेन्ले आणि फ्रे यांनी एकत्र लिहिलेल्या अनेक गाण्यांपैकी हे पहिलेच होते.
हेनलीने लाइनर नोट्स मध्ये स्पष्ट केले द वेरी बेस्ट ऑफ द ईगल्स : 'ग्लेन एक दिवस लिहायला आला आणि मी त्याला ही अपूर्ण धून दाखवली जी मी इतकी वर्षे धरून ठेवली होती. मी म्हणालो, 'जेव्हा मी ते वाजवतो आणि गातो, तेव्हा मला रे चार्ल्स - रे चार्ल्स आणि स्टीफन फॉस्टर यांचा विचार होतो. ही खरोखर एक दक्षिणी गॉथिक गोष्ट आहे, परंतु आम्ही ती सहजपणे अधिक पाश्चात्य बनवू शकतो. ' त्यावर ग्लेनने उडी मारली - रिक्त जागा भरली आणि रचना आणली. आणि ही आमच्या गीतलेखन भागीदारीची सुरुवात होती - तेव्हाच आम्ही एक टीम बनलो. ' - अल्बममध्ये ओल्ड वेस्ट थीम होती. हे द डाल्टन गँग, बदमाशांच्या कुख्यात गटाने प्रेरित होते. ईगल्सने लंडनच्या नॉटिंग हिल विभागात आयलंड स्टुडिओच्या अतिशय वैश्विक सेटिंगमध्ये ब्रिटीश उत्पादक ग्लिन जॉन्स यांच्यासोबत ते रेकॉर्ड केले, परंतु ते दौऱ्यासाठी पाश्चिमात्य गेले आणि त्यांचा सेट डेडवुडसारखा दिसला.
- कंट्री म्युझिक गाण्यांनी भरलेले आहे जे एका गुराखीच्या बारीकसारीक भावना दाखवण्यासाठी आर्किटाईपच्या पलीकडे दिसतात, परंतु 'डेस्पेराडो' रॉक शैलीमध्ये या प्रकारची गाणी आणण्यासाठी एक टचस्टोन होता. त्याच्या सर्वात प्रसिद्ध वंशजांपैकी एक म्हणजे बॉन जोवी यांचे 1986 चे गाणे ' मृत किंवा जिवंत पाहिजे , 'जे एका गुराखीच्या आयुष्यात आणि रॉकस्टारच्या आयुष्यात समानता निर्माण करते.
- दुसरे ईगल्स अल्बमचे शीर्षक ट्रॅक 'डेस्पेराडो' हा एक क्लासिक रॉक स्टेपल आहे, परंतु तो कधीही एकल म्हणून रिलीज झाला नाही. सिंगल रिलीजपासून ते मागे ठेवल्याने अल्बमची विक्री वाढण्यास मदत झाली, तसेच विविध संकलन जे नंतर दिसून येतील.
- लिंडा रॉनस्टॅडने हे गाणे रेकॉर्ड केले आणि तिच्या 1973 च्या अल्बमवर रिलीज केले आता रडू नकोस ईगल्स नंतर काही महिने Desperado अल्बम जारी केला. डॉन हेनली आणि ग्लेन फ्रे यांनी 1971 मध्ये रॉनस्टॅडच्या बॅकिंग बँडचा भाग म्हणून दौरा केला आणि 1972 च्या स्व-शीर्षक असलेल्या अल्बममध्ये खेळल्यानंतर थोड्याच वेळात त्यांनी ईगल्सची स्थापना केली, ज्यात त्यांनी गटाला बाहेर काढण्यासाठी नियुक्त केलेले दोन सदस्य देखील होते: रँडी मेस्नर आणि बर्नी लीडन. रॉन्स्टॅड खूपच आश्वासक होता, हेनली आणि फ्रे यांना गट तयार करण्यास प्रोत्साहित करत असला तरीही तिची सर्वोत्तम प्रतिभा गमावली होती.
रॉनस्टॅड एकेकाळी पिढीत गायिका होती, जी इंडस्ट्रीमध्ये चांगली ओळखली गेली होती पण 1975 मध्ये तिचे सिंगल 'यू आर नो गुड' सुरू होईपर्यंत एक क्लब अॅक्ट होता. रोनस्टॅडला तिचा खोबणी शोधण्यासाठी पाच अल्बम लागले, पण 1972 मध्ये 'टेक इट इझी' या त्यांच्या पहिल्या एकलाने ईगल्सने लगेच प्रवेश केला.
रॉनस्टॅडचा 'डेस्पेराडो' एकल म्हणून रिलीज झाला नाही, परंतु त्याने हे गाणे अधिक व्यापक (बहुतेक महिला) प्रेक्षकांसमोर आणले. डॉन हेनले म्हणाले, 'लिंडाने' डेस्पेराडो 'रेकॉर्ड केल्याने मला खूप आनंद झाला. 'खरोखरच तिनेच हे गाणे लोकप्रिय केले. तिची आवृत्ती अतिशय मार्मिक आणि सुंदर होती. '
हे लक्षात घेण्यासारखे आहे की रॉन्स्टॅड आणि ईगल्स हे सर्व लॉस एंजेलिसमध्ये प्रत्यारोपण होते, जिथे ते एकमेकांना सापडले. ती Aरिझोनाची होती, हेनली टेक्सासची होती, फ्रे मिशिगनची होती, मेस्नेर नेब्रास्काची होती आणि लीडन सॅन दिएगोची होती. - 1996 मध्ये 'डेस्पेराडो' एक मोठी भूमिका बजावते सेनफेल्ड एपिसोड 'द चेक', जिथे एलेन एका मुलासोबत बाहेर जाते जे गाणे चालू असताना तिला बोलू देत नाही. द वंडर इयर्स 1992 च्या एपिसोड 'स्टॉर्मी वेदर' मध्ये गाणे देखील वापरले आणि ते 2002 च्या चित्रपटात दिसते अमेरिकेत . 1987 मध्ये एक टीव्ही चित्रपट प्रसारित केला गेला होता Desperado ज्याने गाणे वापरले.
- दिग्दर्शक सॅम पेकिनपाह, ज्यांनी अनेक लोकप्रिय पाश्चात्य बनवले, ज्यात जंगली घड आणि पॅट गॅरेट आणि बिली द किड , एकेकाळी डूलिन-डाल्टन टोळीवर आधारित चित्रपट बनवण्यात रस होता Desperado अल्बम. हा प्रकल्प कधीच यशस्वी झाला नाही.
- गिटार वादक रँडी मेस्नर दावा करतात की तो गिटार परिचय घेऊन आला होता, परंतु त्याला गीतकाराचे श्रेय दिले गेले नाही, याचा अर्थ त्याला त्यातून रॉयल्टी मिळत नाही. गीतलेखन श्रेयांचे वाटप हे अनेक समस्यांपैकी एक होते ज्यामुळे बँडमध्ये गोंधळ निर्माण झाला.
- ईगल्सने त्यांच्या अल्बममध्ये याचा समावेश केला ग्रेटेस्ट हिट्स 1971-1975 , जे मुख्यतः कॅटलॉग विक्रीमुळे, अमेरिकेत आतापर्यंतचा सर्वाधिक विकला जाणारा अल्बम आहे, ज्याची प्रमाणित विक्री 38 दशलक्ष आहे ( Desperado 2 दशलक्ष विकले आहे). हे गाणे त्याच्या यशाचे एक मोठे कारण आहे. तो कधीही एकल म्हणून रिलीज झाला नसल्यामुळे, त्याने एक कमी ज्ञात ट्रॅक प्रदान केला जो अतिशय योग्य आहे. एकल म्हणून रिलीज झालेला ईगल्सचा 'आउटला मॅन' हा अल्बम सोडला गेला.
- हे गाणे कव्हर करण्यासाठी कलाकारांमध्ये केनी रॉजर्स, द कारपेंटर्स, बोनी रायट आणि रिंगो स्टार यांचा समावेश आहे.
- 2004 मध्ये, जेव्हा तिने लास वेगासमधील अलाद्दीन कॅसिनोमध्ये एका परफॉर्मन्स दरम्यान हे गाणे चित्रपट निर्माते मायकल मूर यांना समर्पित केले तेव्हा लिंडा रॉनस्टॅडने खळबळ उडवून दिली. मूर नावाचा चित्रपट बाहेर आला होता फॅरेनहाइट 9/11 , ज्यामुळे अमेरिकेचे अध्यक्ष जॉर्ज बुश खूप वाईट दिसले. रॉनस्टॅड म्हणाले मूर 'त्याच्या देशावर मनापासून प्रेम करतात आणि तो सत्य बाहेर काढण्याचा प्रयत्न करत आहे.' हे कॅसिनोच्या अध्यक्षांशी चांगले झाले नाही, ज्यांनी तिला त्वरित सोडले. रॉन्सटॅडने गाणे सादर केले तेव्हा काय झाले हे अस्पष्ट आहे, परंतु कथा प्रसारित झाल्या की संरक्षक नाराज झाले आणि गायकाला उत्तेजन दिले. ती तिच्या संपूर्ण दौऱ्यात कोणत्याही घटनेशिवाय मूरला गाणे समर्पित करत होती.
- डॉन हेनली या गाण्यावरील त्याच्या गायकीबद्दल नेहमीच नाखूष आहे. त्याने समजावून सांगितले मोजो 2015 मध्ये: 'जेव्हा आम्ही इंग्लंडमध्ये होतो,' डेस्पेराडो 'रेकॉर्ड करत होतो, तेव्हा मी चिंताग्रस्त झाले. मी या प्रचंड खोलीत उभा होतो, आयलंड स्टुडिओ, माझ्या मागे एक मोठा ऑर्केस्ट्रा, आणि ते अश्रूंना कंटाळले होते. काही वृद्ध गृहस्थ चेसबोर्ड आणले होते आणि ते टेक दरम्यान खेळत असत. मी या टिप्पण्या ऐकायचो, 'ठीक आहे, तुम्हाला माहिती आहे, मला हताश झाल्यासारखे वाटत नाही.' मला इतकी भीती वाटली की मी माझे सर्वोत्तम गाणे गायले नाही. आमचे निर्माते ग्लिन जॉन्स, जो अजूनही माझा एक मित्र आहे, मला वाटते, अल्बम लवकर आणि आर्थिकदृष्ट्या पूर्ण करायचा होता आणि त्याने मला बरेच काही करू दिले नाही. माझी इच्छा आहे की मी ते गाणे पुन्हा केले असते. '
- ग्लेन फ्रे यांच्यासोबत मैफिलीत सादर केलेले हे शेवटचे गाणे होते. 29 जुलै 2015 रोजी लुसियानाच्या बॉसियर सिटीमध्ये त्यांचा शो बंद झाला, त्यांच्या ईगल दौऱ्याच्या इतिहासाचा शेवटचा थांबा. सुमारे सहा महिन्यांनंतर फ्रेचा मृत्यू झाला.
